مرتبت عشق
نرگسِ مست ترا راه به میخانه نبود
ورنه مستان همه چشم و سراپا گوش‌اند
مردمی در خط مژگان سیاه تو به صف
جمله ی اهل نظر پای به سر مدهوش‌اند
نظرم نیست جز این، آب بر آتش نزنند
همه آنان که به دام تو نی‌اند، خاموش‌اند
نه که در راه تو سر یا به رهت، پا گیرند
دلگساران، چو به خمخانه رسند در‌جوش‌اند
نوح را مرتبت عشق نه از حیوان بود
کی، کجا، شیردلان مُرده‌ی یک آغوش‌اند
در رگِ برگ اگر شیرهِ مُو سهم تو بود
سرخیِ شرم تو و یار یکی تن‌پوش‌اند
عشق را منزلتی است خانهِ آخر باشد
خوش در آن خانه یکی بانگ که نوشانوش‌اند!
محمود طیاری
رشت. بیست آبان ۱۳۹۸
اجرای استاد محمود طیاری و اجرای همای مستان [1]