اردیبهشت ۲۳
آوا
گر نتوانم که بگیرم دلی از تو پس
با که بگویم، نفسم رفت، به دادم برس!
بخت خوشم گرچه گریزی به از دام بود
ای عجبا مرغ دلم پر نزد از این قفس!
عشق تو اما، نه بی دام، که بی دانه بود
این همه در بندِ تو جز من، که شد بی نفس!
گرچه مرا ست با تو نگارا دلی ز آینه
خود بشکستم نمانده ست مرا جز تو کس
سهم تو گر آه، خدا را جز این باشدم
گر هوس است، باز نگویم مرا هست بس!
بانگ بر آمد ز لیلا، که به صحرا شدم:
سازِ تو کوک ست، خوشم من به صدای جرَس(۱)
کس نه بگیرد، نگارا! ز دلداده دل
بی تو منم هیچ کسم. هیچ کسم. هیچ کس!
محمود طیاری
رشت – آذر. ۱۳۹۷
——————————–
(۱) – معنی “جَرَس ” / – :
بستنِ زنگ به شتران هنگامِ حرکت کاروان:
“غلغل ِ زنجیر مجنون ، ناقه (۲) را ، دارد برقص.”
معنای ناقه / – :
در لغت نامه دهخدا. شتر ماده.
