شهریور ۲۸

پلیکان

شن‌بارِ آب
کف‌آلود
موجْ ‌کوبه‌ها را تاب می‌آورم

زیرِ پایم خالی می‌شود
نوبتِ دلم رسیده است!

بی قایق و پارو پهلو ‌می‌گیرم به درد

با این همه آب
بی تو
جایی برایم آبی نیست.

نوشته شده توسط admin


نظر بدهید