دی ۱۰
خونابه‌ی‌انار
بامِ جنگل، سپید و مٍه آلود
راهْ سنگین و برف :
بار و بار
=
چرخ ریسک، ُدم چکان در باد
چرخبالِ کلاغ :
قار و قار
=
شاخه ها در غلافِ برف، سفید
برسپیدار ، فوجِ :
ُسهره و سار
=
مرغکان را آب و دانه ، کجا؟
نیست در آشیانه ، جز:
خس و خار
=
ُمرده ، تن ساقه سبز، مارمولکی…
اِشکم آماسیده:
پای بوته‌ی‌خار
=
جنگل از پای مانده ، در برفآب
بوی باروت ، هر کجا:
که شکار…
=
تاجِ خاری به سر ، انارِ ُسترگ
با گلوی بریده می خندد ؛
باژگونه: پای چوبه‌ی دار!
پاییز ۷۴
