اردیبهشت ۲۱
ماه دو نیم
دلی که عطرِ گل سرخ در سفر دارد
نگاه دل شده‌ای کی به پشت سر دارد
به هر کجا برود، باز بهتر از آن است
خودش بماند و، دل میل یک خطر دارد
به چشم گردد و پیدا نمی‌کند یارش
مگر نه دیدن او ، گفته‌اند ضرر دارد
به حرف که برود، بی دلی کم دردی است؟
به رفتنش نه یکی بیش، چشم تر دارد.
هزار چشم پشتِ هر در، مانده است بیراه
بگو، که؟ – از دل بی صاحبی خبر دارد.
خیال او ست مرا می‌برد به نیمه‌ی او
شبی که ماهِ دو نیم، یار من به بر دارد
مرا به عاشقی‌ام کس نمی‌دهد یاری
اگر چه یار، خوشم؛ نقشه ای به سر دارد؟
محمود طیاری
رشت. مرداد – ۹۹
